Er is best een aantal postrock-albums waar ik verknocht aan ben, maar op de één of andere manier is de weg naar de totale adoratie altijd een heel lange. Het kan soms jaren duren voordat de klik er is, maar als die er eenmaal is, dan blijft die voor altijd (of in ieder geval voor heel lang). Godspeed You! Black Emperor, Slint, Sigur Rós, en ook dit Explosions in the Sky, ze hebben allemaal albums waarbij het enorm lang duurde voordat ze bij mij landden.
Verder lezenMaand: februari 2024
Ultiem Tegengif
Faxed Head – Exhumed at Birth (1997)
Neem één van de meest extreme genres (metal), en doe daar de dingen mee waardoor je extremiteit op extremiteit stapelt en je een geheel krijgt dat amper nog luisterbaar is (avant-garde metal). Voor een zoeker naar en bewonderaar van extremen is avant-garde metal op papier mijn natte droom, maar Exhumed at Birth van Faxed Head vond ik een uitermate slap aftreksel van wat dit subgenre mij zou kunnen bieden.
Verder lezenWankel Fundament
Slayer – Reign in Blood (1986)
Ik ben al jaren een trouwe stemmer op ‘Angel of Death’ voor de top2000 – dat vind ik een ongekend machtig nummer – , maar veel verder dan dat was ik nog niet gekomen met het oeuvre van Slayer. Ja, Reign in Blood had ik heus al wel een keer gehoord, maar me wekenlang onderdompelen in de snelkookpan die deze band is, dat had ik nog niet gedaan.
Verder lezenOnontkoombare Uitbarsting
Iron Maiden – The Number of the Beast (1982)
Ik blijf mezelf toch iedere keer weer verbazen. Een jaar geleden deed ik al een poging om naar Iron Maiden te luisteren, om na twee albums al te besluiten dat het niet voor mij was, onzeker of ik het ooit nog eens zou willen proberen. Toch begon het enkele maanden geleden weer te kriebelen; in mijn zoektocht naar de geschiedenis van metal kon ik toch zeker niet één van de grootste metalbands ooit links laten liggen?
Verder lezen