Dat metal in de jaren tachtig niet alleen een aangelegenheid was voor Europeanen en Noord-Amerikanen, dat was al wel duidelijk na het bespreken van Sepultura. Eigenlijk ben ik verkeerd om begonnen, want dit Vulcano was zo’n beetje de eerste extreme band in Brazilië, en Sepultura schijnt zich onder meer te hebben laten inspireren door deze blackened thrash band.
Verder lezenCategorie: Jaren ’80
Slayer – Reign in Blood (1986)
Ik ben al jaren een trouwe stemmer op ‘Angel of Death’ voor de top2000 – dat vind ik een ongekend machtig nummer – , maar veel verder dan dat was ik nog niet gekomen met het oeuvre van Slayer. Ja, Reign in Blood had ik heus al wel een keer gehoord, maar me wekenlang onderdompelen in de snelkookpan die deze band is, dat had ik nog niet gedaan.
Verder lezenIron Maiden – The Number of the Beast (1982)
Ik blijf mezelf toch iedere keer weer verbazen. Een jaar geleden deed ik al een poging om naar Iron Maiden te luisteren, om na twee albums al te besluiten dat het niet voor mij was, onzeker of ik het ooit nog eens zou willen proberen. Toch begon het enkele maanden geleden weer te kriebelen; in mijn zoektocht naar de geschiedenis van metal kon ik toch zeker niet één van de grootste metalbands ooit links laten liggen?
Verder lezenDark Angel – Darkness Descends (1986)
Dark Angel is misschien niet zo wereldberoemd als andere thrash metalbands uit de jaren tachtig, maar hun Darkness Descends uit 1986 wordt alom gezien als een klassieker in het genre. Een vluchtige blik op RateYourMusic onderschrijft dat, daar staat dit album met een heel hoog gemiddelde zelfs op plek 21 in de jaarlijst.
Verder lezenNapalm Death – From Enslavement to Obliteration (1988)
Toen ik als tiener naar zo extreem mogelijke muziek op zoek ging, kwam ik al snel bij bands als Agoraphobic Nosebleed en Anal Cunt uit. Grindcore dus, een genre dat zich kenmerkt door extreem korte nummers en die op muzikaal vlak invloeden uit death metal en hardcore punk in zich herbergt.
Verder lezenBruce Springsteen – Nebraska (1982)
De eerste platen die ik in bezit kreeg was de oude collectie van mijn oom. Dat was vooral heel erg veel new wave en synthpop uit de jaren tachtig (niet geheel toevallig begon het graven in het muzikale verleden ook bij de jaren tachtig voor mij), maar er waren ook enkele verdwaalde prog-, soul-, metal- en singer-songwriterplaten in die verzameling te vinden.
Verder lezenDestruction – Sentence of Death EP (1984)
Ik had het al bijna opgegeven. Na Sodom en Kreator besproken te hebben was ik er eigenlijk van overtuigd dat er voor mij niets te vinden was binnen de Duitse thrash metal. Maar toen was daar Destruction, de derde Duitse band die genoemd wordt in het grote black metal boek.
Verder lezen