Een blog over muziek
Spooky season is weer begonnen. Dat betekent veel nare, bloederige horror kijken en veel even zo nare black metal beluisteren. Mijn laatste luisterproject past perfect bij de herfstige sferen waarin ik momenteel verkeer, hoewel ik al tijdens de zomer mijn tenen liet wennen in de inktzwarte poel des verderfs die Funeral Mist heet.
Verder lezen
Al lang voordat mijn oren klaar waren voor verschroeiend harde metal, luisterde ik naar de dromerige, toegankelijke blackgaze (een samentrekking van black metal en shoegaze) van Alcest. Toch viel eigenlijk pas afgelopen jaar het kwartje, toen ik Alcest live zag en ze hun album Écailles de Lune van begin tot eind speelden. Nu is er met Les Chants de l’Aurore een nieuw album van het tweetal, en ik denk dat ik in dit album ga wonen.
Verder lezen
Enkele maanden terug zat ik heerlijk diep in mijn metalen luisterproject, maar door het Japanse S.O.B. (dat staat voor ‘Sabotage Organized Barbarian’) is daar toch de klad ingekomen. Ik had simpelweg niet zo’n zin in hardcore punk die niemand vandaag nog lijkt te kennen. De afgelopen week heb ik echter een greep in hun oeuvre gedaan, met toch wel een verrassend positief resultaat, al snap ik oprecht niet wat deze band doet in de ‘essential listening’ lijst uit mijn death metal boek.
Verder lezen
Eenmansproject Hoplites (ik zal het Latijnse alfabet blijven gebruiken in deze blogpost) bracht vorig jaar maar liefst drie albums uit, maar Paramainoméni van dit jaar is de doorbraak van deze Chinese muzikant. Niet dat Liu Zhenyang ooit stadions en Goffertweiden gaat platspelen, maar in de wereld van de extreme metal heeft Liu nu toch wel voet aan de grond gekregen. En extreem, dat is dit album.
Verder lezen
Dat metal in de jaren tachtig niet alleen een aangelegenheid was voor Europeanen en Noord-Amerikanen, dat was al wel duidelijk na het bespreken van Sepultura. Eigenlijk ben ik verkeerd om begonnen, want dit Vulcano was zo’n beetje de eerste extreme band in Brazilië, en Sepultura schijnt zich onder meer te hebben laten inspireren door deze blackened thrash band.
Verder lezen
De discografie van Burning Witch bestaat uit tien nummers. Tien langgerekte nummers, dat wel, maar nog geen anderhalf uur en je bent door alles heen wat de band ooit uitbracht. Zeven van die nummers werden verzameld op Crippled Lucifer, een album dat kort na het uiteenvallen van de band het daglicht zag.
Verder lezen
Ik heb me voorgenomen om in 2024 minder obsessief bezig te zijn met nieuw uitgekomen albums.
Tot nu toe geeft dat me heel veel rust en ik merk vooral dat ik het helemaal niet mis om in ieder denkbaar genre de krenten uit de pap te vissen. Het geeft me juist heel veel tijd om me helemaal onder te dompelen in albums en ze helemaal te doorgronden.