Een blog over muziek
De eerste platen die ik in bezit kreeg was de oude collectie van mijn oom. Dat was vooral heel erg veel new wave en synthpop uit de jaren tachtig (niet geheel toevallig begon het graven in het muzikale verleden ook bij de jaren tachtig voor mij), maar er waren ook enkele verdwaalde prog-, soul-, metal- en singer-songwriterplaten in die verzameling te vinden.
Verder lezen
Van het Amerikaanse Liturgy kende ik voor kort enkel H.A.Q.Q. (2019), een album dat weliswaar indruk maakte, maar dat ook al snel ondergesneeuwd raakte door albums die ik gewoonweg nog veel toffer vond. Maar eerder dit jaar was daar 93696, Liturgy’s laatste wapenfeit en alweer een hoogtepunt in een geweldig muziekjaar dat de ene na de andere hoogvlieger uitspuwt.
Verder lezen
Ik had het al bijna opgegeven. Na Sodom en Kreator besproken te hebben was ik er eigenlijk van overtuigd dat er voor mij niets te vinden was binnen de Duitse thrash metal. Maar toen was daar Destruction, de derde Duitse band die genoemd wordt in het grote black metal boek.
Verder lezen