Ik blijf mezelf toch iedere keer weer verbazen. Een jaar geleden deed ik al een poging om naar Iron Maiden te luisteren, om na twee albums al te besluiten dat het niet voor mij was, onzeker of ik het ooit nog eens zou willen proberen. Toch begon het enkele maanden geleden weer te kriebelen; in mijn zoektocht naar de geschiedenis van metal kon ik toch zeker niet één van de grootste metalbands ooit links laten liggen?
Verder lezenTag: verenigd koninkrijk
Slowdive – everything is alive (2023)
Ergens in juni kwam ik erachter dat er een nieuw Slowdive op handen was, en sindsdien heb ik de dagen afgeteld naar 1 september. Normaal luister ik geen singles, maar bij ‘Kisses’ kon ik het toch niet laten en dat was een hele geruststelling, want toen wist ik dat het helemaal goed zou komen met dit nieuwe album.
Verder lezenNapalm Death – From Enslavement to Obliteration (1988)
Toen ik als tiener naar zo extreem mogelijke muziek op zoek ging, kwam ik al snel bij bands als Agoraphobic Nosebleed en Anal Cunt uit. Grindcore dus, een genre dat zich kenmerkt door extreem korte nummers en die op muzikaal vlak invloeden uit death metal en hardcore punk in zich herbergt.
Verder lezenMarc Almond – Vermin in Ermine (1984)
Marc Almond was tot een jaar of tien geleden een beetje een muzikale randfiguur in mijn leven. Ik kende hem vooral van zijn interessante samenwerkingen met artiesten die ik hoog heb zitten (Coil, Current 93) en van zijn aanwezigheid in een documentaire over Morrissey.
Verder lezenAphex Twin – Drukqs (2001)
Aphex Twin vind ik echt een held, maar als ik naar zijn muziek luister, zette ik tot voor kort eigenlijk altijd Richard D. James Album (1996) of zijn Selected Ambient Works (1992 en 1994) op. Die eerste omdat-ie zo speels en vrolijk is en omdat ik er simpelweg al meer dan een half leven naar luister en ermee vergroeid ben geraakt.
Verder lezenVenom – Black Metal (1982)
Venom ken ik natuurlijk wel al lang van naam, al was het maar omdat een studiegenoot de hoes van Black Metal boven haar tv had hangen. De muziek moet ik ongetwijfeld ook al wel eens gehoord hebben, maar ik heb er geen levendige herinnering aan.
Verder lezenJudas Priest – Sad Wings of Destiny (1976)
Tot zeer kort geleden had ik nog nooit wat van Judas Priest gehoord, precies omdat veel van de bands uit die tijd me toch wat tam overkomen. Maar ja, de Black Metal Bijbel zegt dat dit een belangrijke band was, en dat is wel het soort Bijbel waar ik naar wil luisteren.
Verder lezen