Soms ontdek je – zelfs na tientallen jaren intensief muziek luisteren – nog eens een album waarvan je denkt: hoe kan het dat deze parel tot nu toe altijd voor me verborgen is gebleven?! Die combinatie van verbazing en blijdschap ervoer ik toen ik We Insist! voor het eerste hoorde.
Verder lezenCategorie: Jaren ’60
John Coltrane Quartet – Africa / Brass (1961)
Het afgelopen half jaar heb ik (in het kader van mijn reis door de jaren zestig en zeventig) me volledig ondergedompeld in het jaar 1961. Ik heb zo’n 90 albums beluisterd en de komende tijd wil ik de hoogtepunten van die onderneming hier delen.
Verder lezenNeil Young with Crazy Horse – Everybody Knows This Is Nowhere (1969)
Ik zou mezelf niet een erg groot Neil Young-fan willen noemen. Niet dat ik zijn muziek slecht vind, hoor, maar ik heb nooit echt de neiging gevoeld om diep zijn omvangrijke oeuvre in te duiken. Wat ik ken vind ik alleszins heel redelijk (Harvest (1972)), en soms ook wel erg goed (Tonight’s the Night (1975)), maar voor mij is het album waar ik steeds weer naar terugkeer Everybody Knows This Is Nowhere (1969).
Verder lezenRoy Orbison – Lonely and Blue (1960)
Roy Orbison ken ik voornamelijk van zijn nummer ‘In Dreams’ dat gebruikt wordt in de film Blue Velvet. ‘In Dreams’ staat in mijn top100 liedjes aller tijden, maar nog nooit hoorde ik een heel album van Roy Orbison. Hoog tijd dus om daar verandering in te brengen.
Verder lezenFreddie Hubbard – Open Sesame (1960)
Ha, Freddie Hubbard, de trompettist, die kwamen we al eerder tegen bij True Blue van labelgenoot Tina Brooks, waarop hij meespeelt (en dat zes dagen later werd opgenomen dan dit Open Sesame). Op dit album speelt Brooks dan weer mee, op tenorsaxofoon.
Verder lezenJohn Lee Hooker – Travelin’ (1960)
John Lee Hooker is natuurlijk een heel bekende naam, maar ik heb nooit de tijd genomen om me in blues te verdiepen, en ik heb me dan ook nooit gewaagd aan Hookers muziek. Leuk dat ik hem tegenkom op mijn reis door de jaren zestig, en een uitgelezen kans om eens kennis te maken met het genre blues, dat echt wel een hiaat vormt in mijn luisterervaringen.
Verder lezenOrnette Coleman – Change of the Century (1960)
Jazzmuzikant Ornette Coleman leed totaal niet aan grootheidswanen, hoor. Hij gaf zijn albums alleen maar titels mee als The Shape of Jazz to Come, Something Else!!!! en dit Change of the Century. Ok, toegegeven, het was wel terecht dat hij zo vol van zijn eigen muziek was.
Verder lezen