In the Woods… – Omnio (1997)

Jarenlang identificeerde ik mezelf als een fervent proghater. Het kan enorm fijn zijn en veilig aanvoelen om jezelf op zo’n manier in een hokje te stoppen, maar het heeft ook iets treurigs en jammerlijks om jezelf (in ieder geval in woorden) zo te begrenzen en een heel muziekgenre maar te mijden en met een zekere neerbuigendheid te beschouwen.

Verder lezen

Ulver – Nattens Madrigal (1997)

Enkele jaren geleden maakte ik al kennis met het debuut van de Noorse band Ulver. Bergtatt (1995) is inmiddels uitgegroeid tot één van mijn favoriete metalplaten, juist omdat het gebruik van fluiten, akoestische gitaren en cleane zang dit album zo anders aan doet voelen dan andere platen uit het genre.

Verder lezen