Tag: black metal

Ὁπλίτης [Hoplites] – Π​α​ρ​α​μ​α​ι​ν​ο​μ​έ​ν​η [Paramainoméni] (2024)

Op Door In Jaren '20, Metal

Eenmansproject Hoplites (ik zal het Latijnse alfabet blijven gebruiken in deze blogpost) bracht vorig jaar maar liefst drie albums uit, maar Paramainoméni van dit jaar is de doorbraak van deze Chinese muzikant. Niet dat Liu Zhenyang ooit stadions en Goffertweiden gaat platspelen, maar in de wereld van de extreme metal heeft Liu nu toch wel voet aan de grond gekregen. En extreem, dat is dit album.

Verder lezen

Vulcano – Bloody Vengeance (1986)

Op Door In Jaren '80, Metal

Dat metal in de jaren tachtig niet alleen een aangelegenheid was voor Europeanen en Noord-Amerikanen, dat was al wel duidelijk na het bespreken van Sepultura. Eigenlijk ben ik verkeerd om begonnen, want dit Vulcano was zo’n beetje de eerste extreme band in Brazilië, en Sepultura schijnt zich onder meer te hebben laten inspireren door deze blackened thrash band.

Verder lezen

Liturgy – 93696 (2023)

Op Door In Jaren '20, Metal

Van het Amerikaanse Liturgy kende ik voor kort enkel H.A.Q.Q. (2019), een album dat weliswaar indruk maakte, maar dat ook al snel ondergesneeuwd raakte door albums die ik gewoonweg nog veel toffer vond. Maar eerder dit jaar was daar 93696, Liturgy’s laatste wapenfeit en alweer een hoogtepunt in een geweldig muziekjaar dat de ene na de andere hoogvlieger uitspuwt.

Verder lezen

Weakling – Dead as Dreams (2000)

Op Door In Jaren '00, Metal

Het gerucht gaat dat het Amerikaanse Weakling zich maar liefst twee jaar voorbereidde op hun eerste optreden. De band bracht bovendien maar één album uit, en het project was uiteindelijk een kort leven beschoren, maar het is duidelijk dat de bandleden zich voor enkele jaren met volledige toewijding stortten op hun muziek.

Verder lezen

Ulver – Nattens Madrigal (1997)

Op Door In Jaren '90, Metal

Enkele jaren geleden maakte ik al kennis met het debuut van de Noorse band Ulver. Bergtatt (1995) is inmiddels uitgegroeid tot één van mijn favoriete metalplaten, juist omdat het gebruik van fluiten, akoestische gitaren en cleane zang dit album zo anders aan doet voelen dan andere platen uit het genre.

Verder lezen