…
Verder lezen
Ulver – Nattens Madrigal (1997)
Enkele jaren geleden maakte ik al kennis met het debuut van de Noorse band Ulver. Bergtatt (1995) is inmiddels uitgegroeid tot één van mijn favoriete metalplaten, juist omdat het gebruik van fluiten, akoestische gitaren en cleane zang dit album zo anders aan doet voelen dan andere platen uit het genre.
Verder lezen
Platgewalst
Bathory – Under the Sign of the Black Mark (1987)
Ik heb het schrijven van dit stuk heel lang uitgesteld, simpelweg omdat ik maar niet kon kiezen welk album van Bathory ik in de schijnwerpers zou moeten zetten. De Zweedse eenmansformatie, gerund door Quorthon, heeft een hele rits aan steengoede albums gemaakt, waarvan er een paar tot de buitencategorie behoren.
Verder lezen
Meeslepende Ervaring
Shape of Despair – Angels of Distress (2001)
Ik was al helemaal klaar om een kritisch stukje over dit album te schrijven. Na een aantal keer luisteren viel het kwartje helemaal niet bij dit funeral doom album van de Finse band Shape of Despair. En toen, opeens, op een onbewaakt ogenblik toen het album al bijna afgelopen was, ervoer ik de leegte die de band over probeert te brengen.
Verder lezen