Een blog over muziek
Sommige mensen weten echt precies welke dingen ze me aan moeten raden om mijn hartje sneller te doen laten kloppen. Als droneverslaafde – zo mag ik mezelf inmiddels toch wel noemen – op ontdekkingstocht door de metal en me dan drone metal aanraden, dat moet toch wel goed komen zou je denken.
Verder lezen
The Ocean kende ik tot een paar weken geleden enkel vagelijk van naam. Ik had eigenlijk in mijn hoofd zitten dat het een soort postrockband was, maar dan wel die van het soort dat onderstreept dat dit genre op sterven na dood is.
Verder lezen
In mijn tienerjaren heb ik heel wat naar Agoraphobic Nosebleed geluisterd. Het extreme karakter van grindcore trok me erg aan – de extreem korte en harde liedjes was iets waar je je ouders goed mee op de kast kon jagen – maar ergens ben ik het genre weer uit het oog verloren.
Verder lezen
Ik ben ergens tijdens de coronacrisis – tijdens één van de lockdowns – verliefd geworden op Midori Takada’s Through the Looking Glass (1983). Het was een baken van hoop en optimisme in een verder sombere periode.
Verder lezen