Al lang voordat mijn oren klaar waren voor verschroeiend harde metal, luisterde ik naar de dromerige, toegankelijke blackgaze (een samentrekking van black metal en shoegaze) van Alcest. Toch viel eigenlijk pas afgelopen jaar het kwartje, toen ik Alcest live zag en ze hun album Écailles de Lune van begin tot eind speelden. Nu is er met Les Chants de l’Aurore een nieuw album van het tweetal, en ik denk dat ik in dit album ga wonen.
Verder lezenMaand: juli 2024
Een Album om in te Wonen
S.O.B. – Vicious World (1994)
Enkele maanden terug zat ik heerlijk diep in mijn metalen luisterproject, maar door het Japanse S.O.B. (dat staat voor ‘Sabotage Organized Barbarian’) is daar toch de klad ingekomen. Ik had simpelweg niet zo’n zin in hardcore punk die niemand vandaag nog lijkt te kennen. De afgelopen week heb ik echter een greep in hun oeuvre gedaan, met toch wel een verrassend positief resultaat, al snap ik oprecht niet wat deze band doet in de ‘essential listening’ lijst uit mijn death metal boek.
Verder lezenVerrassend Positief
David Douglas & Applescal – Démarrage (2024)
Jaaa, het is weer die tijd van het jaar. De Tour de France is bezig en dat betekent voor mij drie weken aan de buis gekluisterd zitten. Al vanaf mijn twaalfde heb ik last van een heuse wielerobsessie, maar mijn vroegste wielerherinneringen zijn dat ik als klein kind Richard Virenque en Frank Vandenbroucke op televisie zag en gefascineerd was door de ogenschijnlijk bovenmenselijke prestaties die deze mannen leverden.
Verder lezenMet het Mes tussen de Tanden
Ὁπλίτης [Hoplites] – Παραμαινομένη [Paramainoméni] (2024)
Eenmansproject Hoplites (ik zal het Latijnse alfabet blijven gebruiken in deze blogpost) bracht vorig jaar maar liefst drie albums uit, maar Paramainoméni van dit jaar is de doorbraak van deze Chinese muzikant. Niet dat Liu Zhenyang ooit stadions en Goffertweiden gaat platspelen, maar in de wereld van de extreme metal heeft Liu nu toch wel voet aan de grond gekregen. En extreem, dat is dit album.
Verder lezen