Jarenlang identificeerde ik mezelf als een fervent proghater. Het kan enorm fijn zijn en veilig aanvoelen om jezelf op zo’n manier in een hokje te stoppen, maar het heeft ook iets treurigs en jammerlijks om jezelf (in ieder geval in woorden) zo te begrenzen en een heel muziekgenre maar te mijden en met een zekere neerbuigendheid te beschouwen.
Verder lezen