Waanzinnig en Uniek
Teethed Glory and Injury was het derde album van het Ierse Altar of Plagues en zou ook de zwanenzang blijken. Als je zo door hun drie albums heen luistert, valt het op dat met ieder album de nummers een stuk korter worden en dat het geheel steeds ondoordringbaarder wordt. Het leed dat bezongen wordt lijkt steeds groter te worden, de muzikale omlijsting steeds krankzinniger. Alsof de drie bandleden zichzelf met ieder album dieper in de depressie stortten, totdat de situatie uiteindelijk onhoudbaar werd en ze er de brui aan gaven.
Op dit derde album horen we black metal die met horten en stoten gebracht wordt. Er worden metershoge muren van geluid opgetrokken die men vervolgens met alle gemak als een kaartenhuis in elkaar laat storten. Er zijn veel elektronische accenten toegevoegd, wat de muziek een industrieel karakter geeft, en die nog wat extra intensiteit toevoegen aan de toch al gitzwarte sfeer.
Geen enkele ademruimte
Misschien klinkt het op het eerste gehoor wat druk en onsamenhangend, maar de puzzelstukjes vallen met de luisterbeurt beter in elkaar, want ieder klein onderdeeltje draagt bij aan het grotere geheel, namelijk een geluid neerzetten dat zo indringend is dat je er als luisteraar ongemakkelijk van wordt en je het overgebrachte leed wel moet geloven. Dit is één van de meest ontwrichtende platen – in welk genre dan ook – die ik tot nu toe heb gehoord. Het is net zo zwaar en confronterend als de beste dark ambient, met het verschil dat hier geen enkele ademruimte gegund wordt. Zelfs de minder luide stukken knijpen je de keel af.
Als ik naar voorganger Mammal luister, en dan naar deze, kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat op Mammal het deprimerende karakter een trucje is (het eerste album is dan alweer een stuk overtuigender), dat het naar en beklemmend probeert te zijn omdat dat hoort bij dit genre. Op Teethed Glory and Injury daarentegen lijkt het alsof er een grote persoonlijke tragedie ten grondslag ligt aan het geheel.
Uitzichtloosheid
De teksten gaan veelal over een overleden zoon, wat in black metal ook altijd een religieuze connotatie kan hebben, maar hier voelen ze extreem intiem en persoonlijk aan. Bovendien brengen de vocalisten de teksten op zo’n manier dat het je gewoon fysiek pijn doet. We horen hier iemand die echt helemaal kapot gaat aan wat hem is overkomen en die zich totaal overgeeft aan de uitzichtloosheid. Vooral bij ‘Burnt Year’ en het begin van ‘A Remedy and a Fever’ krijg ik letterlijk buikpijn van alles wat deze band in mijn gezicht gooit.
Want ook muzikaal heeft dit misselijkmakende kwaliteiten. Hoe op sommige nummers de bastonen zo heftig zijn dat mijn huis en mijn ingewanden ervan beginnen te trillen, hoe je als luisteraar nooit weet waar je aan toe bent en je telkens weer verrast wordt door de nietsontziende klappen die Altar of Plagues je geeft. Dit is er een die je op de knieën dwingt en die ervoor zorgt dat er niets anders rest dan lijdzaam alle hopeloosheid te ondergaan.
Catharsis
Ik snap dat het voor velen geen aanbeveling is, wat ik hier nu allemaal neerschrijf, maar ik leef voor dit soort muzikale ervaringen. Er gaat voor mij een enorme cathartische kracht uit van dit album. Teethed Glory and Injury zuigt je mee naar de diepste diepten en je voelt alles net zo intens als de makers, maar wanneer de laatste noten geklonken hebben voel je je gezuiverd van alle negatieve emoties die je (onbewust) bij je droeg en stap je weer monter de echte wereld in. Er gaat een helende werking uit van de confrontatie met grootse, heftige emoties.
En hoe heftiger het album, hoe groter het gevoel van zuivering. Dit is zeker één van de meest heftige luisterervaringen die ik gehad heb. En het gevoel van intensiteit verdwijnt niet naarmate ik het vaker hoor. Ik krijg daarentegen steeds meer bewondering voor de manier waarop het drietal hier genres vermengt, voor de moed die ervoor nodig is om jezelf zo te verliezen (zo klinkt het althans) en zo’n compleet waanzinnig, maar ook uniek album te maken. Ik heb er met Teethed Glory and Injury zonder twijfel een nieuwe persoonlijke favoriet bij.
