Een blog over muziek
Soms ontdek je – zelfs na tientallen jaren intensief muziek luisteren – nog eens een album waarvan je denkt: hoe kan het dat deze parel tot nu toe altijd voor me verborgen is gebleven?! Die combinatie van verbazing en blijdschap ervoer ik toen ik We Insist! voor het eerste hoorde.
Verder lezen
Gisteren (25 oktober) ging het Festival Jazz International Nijmegen van start. Op verschillende locaties in Nijmegen kunnen liefhebbers van jazz vijf dagen lang aan hun trekken komen. In Doornroosje opende Sun Ra Arkestra het festival, en dat werd feest!
Verder lezen
Het moment dat ik mijn eerste donut at kan ik me op de één of andere manier als de dag van gisteren herinneren. Ik zal zeven, acht jaar oud zijn geweest en kreeg een stuk donut toen ik bij een vriendje thuis aan het spelen was. Oordeel: erg weirde shit, niet voor herhaling vatbaar. Toen ik ging studeren kwam ik plotseling in aanraking met fervent donutliefhebbers en door hen heb ook ik langzaam een adoratie voor de donut ontwikkeld.
Verder lezen
De videoclip van ‘The Spirit Returns’ is exemplarisch voor eenmansproject Blackbraid. We zien muzikanten (officieel is Blackbraid een eenmansproject overigens) die rechtstreeks uit de jaren negentig lijken te zijn gelopen, maar de setting is niet een besneeuwde vlakte in Noorwegen, maar een bloedhete woestijn ergens in de Verenigde Staten. De muziek van Blackbraid is schatplichtig aan die gouden jaren in de black metal, maar klinkt door bepaalde accenten en Kriegers achtergrond toch ook geheel eigentijds en eigenwijs.
Verder lezen
Dark Angel is misschien niet zo wereldberoemd als andere thrash metalbands uit de jaren tachtig, maar hun Darkness Descends uit 1986 wordt alom gezien als een klassieker in het genre. Een vluchtige blik op RateYourMusic onderschrijft dat, daar staat dit album met een heel hoog gemiddelde zelfs op plek 21 in de jaarlijst.
Verder lezen
Het is best grappig dat ik nu de tijd rijp vind om eens wat over Harold Budd te schrijven, één van de ambientpioniers en misschien meest bekend door zijn samenwerking met Brian Eno. Het vorige album dat ik besprak was de nieuwe Slowdive, muziek waar ik verliefd op werd door de film Mysterious Skin (2004). Het grappige toeval wil dat het Harold Budd was die samen met Robin Guthrie de officiële score voor die film componeerde.
Verder lezen
Het afgelopen half jaar heb ik (in het kader van mijn reis door de jaren zestig en zeventig) me volledig ondergedompeld in het jaar 1961. Ik heb zo’n 90 albums beluisterd en de komende tijd wil ik de hoogtepunten van die onderneming hier delen.
Verder lezen